Data wpisu:
Zaniedbane zaburzenia rozwojowe
Zaburzenie rozwojowe
|
Częstość występowania (na 100 osób w populacji, wg. Podręcznika Rutter’s Child
and Adolescent Psychiatry (2008))
|
Liczba publikacji anglojęzycznych w latach 1985-2009 (zawierających nazwę danego zaburzenia w tytule, na podstawie Web of Knowledge)
|
Tempo wzrostu: średni wzrost liczby publikacji w kolejnym roku, w porównaniu z rokiem poprzednim
|
Alkoholowy zespół płodowy
|
0,1
|
1,105
|
3
|
Porażenie mózgowe
|
0,15
|
6,988
|
67
|
Zespół Downa
|
0,17
|
15,522
|
59
|
Zespół Tourette’a
|
0,5
|
2,071
|
5
|
Zaburzenia ze spektrum autystycznego
|
0,65
|
16,071
|
294
|
Dyskalkulia rozwojowa
|
3
|
229
|
3
|
ADHD
|
5
|
12,631
|
287
|
Niepełnosprawność intelektualna
|
5,5
|
17,721
|
99
|
Dysleksja rozwojowowa
|
6
|
3,789
|
26
|
Rozwojowe zaburzenia koordynacji (dyspraksja rozwojowa)
|
6,5
|
398
|
8
|
Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego (SLI)
|
7,4
|
1140
|
17
|
Zaburzenia artykulacji
|
10
|
387
|
5
|
Blog dra Marcina Szczerbińskiego
Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!
Komentarze (0)
Zaloguj się aby dodać komentarz